مــرا ✿دخـتر خانـــوم✿ مے نـامــند 

غرورے دارم 

كـ‌ه براے تنها نبودن ،‌ لـه نمـﮯ شود 

احساسـﮯ دارم 

كـ‌ه با منطق ِگدايان نمـﮯ سازد 

قلبــﮯ دارم 

كـ‌ه هنوز تیزے خنجر نامردے را نخوردهـ استـــ 

و زيـبايــﮯ هايـﮯ دارم 

كـ‌ه حراج چشم هاے بيگانـ‌ه نخواهد شد! 


اينگونه است مشق شب هاي دخترانه من...

 ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺯﻥ ﯾﺎ ﺩﺧــﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ

 مگذار كه عشق ، به عادتِ دوست داشتن تبديل شود !
مگذار كه حتي آب دادنِ گلهاي باغچه ، به عادتِ آب دادنِ گلهاي باغچه بدل شود !
عشق ، عادت به دوست داشتن و سخت دوست داشتنِ ديگري نيست ، پيوسته نو كردنِ خواستني ست كه خود پيوسته ، خواهانِ نو شدن است و ديگرگون شدن. 
تازگي ، ذاتِ عشق است و طراوت ، بافتِ عشق . چگونه مي شود تازگي و طراوت را از عشق گرفت و عشق همچنان عشق بماند ؟
عشق، تن به فراموشي نمي سپارد ، مگر يك بار براي هميشه .
جامِ بلور ، تنها يك بار مي شكند . ميتوان شكسته اش را ، تكه هايش را ، نگه داشت . اما شكسته هاي جام ،آن تكه هاي تيزِ برَنده ، ديگر جام نيست .
احتياط بايد كرد . همه چيز كهنه ميشود و اگر كمي كوتاهي كنيم ، عشق نيز . 

من دخترم...

با تمام حساسیت های دخترانه ام...

با تلنگری بارانی میشوم...

با جمله ای رام میشوم...

با کلمه ای عاشق میشوم...

با فریادی میشکنم...

با پشت کردنی ویران میشوم...

به راحتی وابسته میشوم...

با پیروزی به اوج میرسم...

هنوز هم با عروسکهایم حرف میزنم...

هنوزم هم برایشان لالایی میخوانم...

هنوزم هم با مدادرنگی خانه رویاهایم را به تصویر

 میکشم...

هنوزم هم برای شکلات جان میدهم...

هنوزم هم با وعده شکلات داروهایم را میخورم...

من دخترم...

پر از راز...

هرگز مرا نخواهی دانست...

هرگز سرچشمه اشکهایم را نمی یابی...

هرگز مرا نمیفهمی...

مگر از نسلم باشی...

مگر از جنسم باشی...

من دخترم...

از نسل لیلی...

از جنس شیرین...

                                                                                    من یک دخترم

نگاه به صدا و بدن ظریفم نکن

اگر بخواهم

تمام هویت مردانه ات را

به آتش خواهم کشید

من غرورم را

به راحتی به دست نیاورده ام

که هروقت دلت خواست خردش کنی

غرور من اگر بشکند

با تیکه هایش شاهرگ

                                                   زندگی تو را نیز خواهد زد.                                                   

 ◄زﻧﻬﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ،ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺩﻟﺘﻨﮕﻰ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﻨﺪ
ﺁﻭﺍﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ
ﮔﻠﻬﺎﻯ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺭﺍ ﻗﻠﻤﻪ ﻛﻨﻨﺪ
ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻏﺬﺍﻯ ﺩﻟﺨﻮﺍﻫﺖ ﺭﺍ ﺗﺪﺍﺭﻙ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ
ﻭ ﻛﻮﺩﻛﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﺯﻯ ﻛﻨﻨﺪ
ﺯﻧﻬﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻨﺪ
ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻰ ﺷﻜﺴﺘﻪ،
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻧﺪ
ﺩﻝ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﻨﺪ
ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ
ﻭ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ
ﺗﻮ ﺍﺯ ﻃﺮﺯ ﺑﺎﻓﺘﻦ ﻣﻮﻫﺎﻳﺶ
ﻳﺎ ﺭﻧﮓِ ﻟﺒﻬﺎﻳﺶ،
ﻟﺒﺎﺱ ﻳﺎ ﺣﺘﻰ ﺣﺮﻓﻬﺎﻳﺶ
ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﻰ ﺣﺪﺱ ﺑﺰﻧﻰ
ﺯﻧﻰ ﻛﻪ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ
ﺩﻟﺘﻨﮓ ﻳﺎ ﺩﻟﺸﻜﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﺑﺎﻳﺪ
ﺑﺎﻟﺶِ ﺧﻮﺍﺏِ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﻰ ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤﻰ ﻛﻪ
ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ 

◄وقتـــــی وجـــود خـ♥ــدا باورتـــ بشه… 

خـ♥ـدا یه نقطـــه میزاره زیر باورت و ” یاورت” میشه

روزی دختری از پسری که عاشقش بود پرسید …:
چرا مرا دوست داری …؟
چرا عاشقم هستی …؟
پسر گفت …:
نمی توانم دلیل خاصی را بگویم اما از اعماق قلبم دوستت دارم …
دختر گفت …:
وقتی نمی توانی دلیلی برای دوست داشتن پیدا کنی چگونه می توانی بگویی عاشقم هستی .!.!.؟
پسر گفت… :
واقعا دلیلش را نمی دانم اما می توانم ثابت کنم که دوستت دارم …
دختر گفت …:
اثبات.!.!.؟
نه من فقط دلیل عشقت را می خواهم …
شوهر دوستم به راحتی دلیل دوست داشتنش را برای او توضیح می دهد…
اما تو نمی توانی این کار را بکنی …
پسر گفت …:
خوب …
من تو رو دوست دارم …
چون …
زیبا هستی…
چون…
صدای تو گیراست …
چون…
جذاب و دوست داشتنی هستی…
چون …
باملاحظه و بافکر هستی …
چون …
به من توجه و محبت می کنی …
تو را به خاطر لبخندت …
دوست دارم …
به خاطر تمامی حرکاتت…
دوست دارم …

دختر از سخنان پسر بسیار خشنود شد …
چند روز بعد …
دختر تصادف کرد و به کما رفت…
پسر نامه ای را کنار تخت او گذاشت…
نامه بدین شرح بود …:
عزیز دلم …
تو رو به خاطر صدای گیرایت دوست دارم …
اکنون دیگر حرف نمی زنی …
پس نمی توانم دوستت داشته باشم …
دوستت دارم …

چون به من توجه و محبت می کنی …
چون اکنون قادر به محبت کردن به من نیستی…
نمی توانم دوستت داشته باشم…
تو را به خاطر لبخندت و تمامی حرکاتت دوست دارم …
آیا اکنون می توانی بخندی …؟
می توانی هیچ حرکتی بکنی …؟
پس دوستت ندارم …
اگر عشق احتیاج به دلیل داشته باشد…
در زمان هایی مثل الان…
هیچ دلیلی برای دوست داشتنت ندارم…
آیا عشق واقعا به دلیل نیاز دار…؟
نه هرگز…
و من هنوز دوستت دارم …